Badacze czasów prehistorycznych dowodzą, że w odległej przeszłości tereny obecnej gminy Brzeziny porośnięte były bagnistymi lasami. Osadnictwo najwcześniej zaczęło się rozwijać w dolinie płynącej tu Prosny. Wzdłuż jej lewego brzegu prowadził odcinek tzw. "Szlaku Bursztynowego". Tędy kupcy rzymscy podążali przez Kalisz, Konin i Kruszwicę nad Bałtyk po cenny jantar.
Pierwsze wzmianki historyczne o miejscowościach gminy Brzeziny odnoszą się do Ostrowa. W roku 1293 książę Polski Przemysław II nadał komesowi Tarszczynowi Ostrów nad Prosną. Następny dokument dotyczący Ostrowa pochodzi z 1420 roku za panowania Władysława Jagiełły. Dowiadujemy się z niego, że dotychczasowy właściciel sprzedał wieś Ostrów miastu Kaliszowi. Od tego czasu do nazwy dodano przymiotnik "Kaliski".
Do najstarszych miejscowości okolic Brzezin należą też Przystajnia i Pieczyska. Historyczne odniesienia tych miejscowości świadczą o ich pochodzeniu i wieku. Nazwa Przystajnia pochodzi od słowa "przystanek", co pozwala wnioskować, że kupcy rzymscy podążający bursztynowym szlakiem tu właśnie odpoczywali. Nazwy takich miejscowości jak Zajączki czy Bugaj pochodzą od nazwisk ich założycieli, a Brzezin czy Świerczyny od rodzaju zalesienia. Od ukształtowania powierzchni i charakterystycznych właściwości terenu ukuto nazwy: Zagórna, Ostrów, Jamnice, Moczalec.
Pierwsze wzmianki historyczne o siedzibie gminy - Brzezinach sięgają 1685 roku. Wtedy to na dobrach leśnych arcybiskupów gnieźnieńskich prymas Mikołaj Prażmowski zakłada kuźnię. Okoliczne osady powstały na tzw. pustkowiach. Warto wiedzieć, że wszystkie wsie z terenu dzisiejszej gminy Brzeziny dzieliły się od XV wieku według własności na: królewskie (Pieczyska i Ostrów Kaliski), szlacheckie (Przystajnia) i duchowne (Czempisz i Dzięcioły). Obszary pól między Godzieszami, Brzezinami oraz Zajączkami, jak również wsie: Czempisz, Dzięcioły, Rożenno i Dzikie były własnością arcybiskupów gnieźnieńskich. Dobra te przeszły na skarb państwa po II rozbiorze Polski w 1793r.
Po utworzeniu przez Napoleona Księstwa Warszawskiego upaństwowione dobra kościelne dostały się generałowi Józefowi Zajączkowi. Za jego rządów ok. 1810 roku powstaje droga z Brzezin do Głuszyny, tzw. "trakt wieluński" i droga Brzeziny - Godziesze, przy której generał Zajączek zakłada nową wieś pod nazwą Aleksandria.
Po upadku Napoleona Kalisz wraz z powiatem znalazł się pod panowaniem Rosji, a następnie włączony został do Królestwa Polskiego. Od tego czasu rzeka Prosna staje się odcinkiem granicy między zaborem pruskim i rosyjskim. Wzdłuż granicznej rzeki wybudowano strażnice zwane kordonami. Do dziś zachował się w Brzezinach murowany budynek, w którym mieścił się kordon graniczny II rzędu.
Pod koniec XIX wieku w Brzezinach osiedliła się niemiecka rodzina Schlösserów i wybudowała tutaj pałac. 19 listopada 1944 roku majątek zaatakowała grupa 17 żołnierzy AK dowodzona przez Edwarda Feja. Po wyzwoleniu pałac Schlösserów stanął w ogniu. Z dawnej posiadłości do dziś zachował się czworak (stopniowo rozbudowywany i modernizowany przez jego obecnych mieszkańców) oraz pochodząca z 2 połowy XIX wieku - obora.
Choć gmina Brzeziny nigdy nie znalazła się w centrum wydarzeń wojennych, ma ona również swoich bohaterów. W parku brzezińskim znajduje się odsłonięty w 1964 roku pomnik ku czci 16 mieszkańców zamordowanych w czasie II wojny światowej.
